Lechowo

  31 lipca  przed północą zakończyło się głosowanie plebiscytu na „Najfajniejszą wieś” powiatu braniewskiego. W plebiscycie rywalizowało ze sobą 105 wsi z powiatu. W ścisłej czołówce trzymały się: Kwiatkowo(gmina Lelkowo), Lechowo(gmina Pieniężno) i Strubno(gmina Płoskinia), a ich pozycja zależała od każdego wysłanego smsa. Ostatecznie pierwsze miejsce zajęło Lechowo zdobywając 48,6% głosów Internautów braniewiak.pl i Czytelników IKATA Gazety Braniewskiej.

Mieszkańcy Lechowa  na pewno są zadowoleni i dumni ze swojej „Najfajniejszej wsi”.
Gratulujemy wygranej w plebiscycie.

Lechowo
Dawna nazwa niemiecka: Lichtenau

Liczba mieszkańców - 258 (dane UM na dzień 30.06.2012)

  Kapituła zlokalizowała wieś Lechowo – Lichtenau, co według języka niemieckiego znaczyć może - Świetlany i 23 października 1326 roku wystawiła przywilej lokacyjny na staropruskim polu osadniczym Colkstitien, w komornictwie pieniężnieńskim. Obszar wsi obejmował 70 włók(1 włóka wynosiła około 16,8 ha), z czego cztery przeznaczono na uposażenie kościoła, a siedem dla sołtysa. Po upływie jedenastoletniej wolnizny chłopi mieli płacić roczny czynsz w wysokości pół grzywny. W 1330 roku wieś otrzymała przywilej na założenie karczmy. O istnieniu pierwszej szkoły parafialnej można wnioskować tylko pośrednio, ponieważ nie zachowały się żadne dokumenty świadczące o tym. W czasie wojny 1519 - 1521 z 59 włók czynszowych 41 opustoszało. Bardzo powoli następowało ponowne zasiedlenie wsi, mimo usilnych starań kapituły. Pełne zagospodarowanie wsi przypadło dopiero na koniec XVI wieku. W 1656 roku mieszkało w Lechowie 18 chłopów, 2 sołtysów i karczmarz. Obszar wsi pozostał niezmieniony od 1385 roku. W 1783 roku Lechowo jako wieś królewska z kościołem liczyła 35 domów, a w 1820 roku 53 domy i 320 mieszkańców. W 1900 roku obszar wsi wynosi 1193,3 ha, a w roku 1905 mieszkało 622 osoby.
W 1939 roku gmina Lechowo liczyła 133 gospodarstwa domowe i 588 mieszkańców, z których 385 utrzymywało się z rolnictwa i leśnictwa, 83 z pracy w przemyśle i rzemiośle, 22 z pracy w handlu
i komunikacji. Było wówczas 15 gospodarstw rolnych o powierzchni 0,5 ha, 6 o powierzchni od 5-10 ha i 21 o powierzchni 20- 100 ha.

  W 1772 roku Lechowo wraz z całą Warmią zostaje oderwane od Polski. Przez około 180 lat, ta ziemia oddalona od Macierzy uległa prawie całkowitej germanizacji. Powojenni mieszkańcy tych terenów opowiadali, że mimo wszystko świadectwa polskości i tak przetrwały tu bardzo długo. Z opowiadań tych wiemy, że Niemcy w ostatnim dziesięcioleciu przed wojną budowali nowe domy. Część budynków uległa zniszczeniu na skutek działań wojennych, a po 1945 roku wiele zabudowań rozszabrowano.

  Charakterystycznymi punktami w miejscowości są cztery murowane kapliczki oraz krzyż przydrożny. We wsi znajduje się Kościół pw. św. Jana Chrzciciela, pierwsza wzmianka o miejscowym proboszczu pochodzi z 1343 roku. Prawdopodobnie z tego czasu pochodził niewielki salowy, bezwieżowy kościół murowany z cegły.

  Miasto Pieniężno posiada umowę partnerską z niemieckim miastem Lichtenau. Ważną, wręcz podstawową rolę w początkach współpracy odgrywa wieś gminna Lechowo. Podstaw tej współpracy można dopatrywać się w historii założenia wsi. Wiosną 1322 roku niemieccy koloniści przyjechali z Paderborn na tereny dzisiejszego Lechowa. Byli to prawdopodobnie rzemieślnicy i robotnicy, którzy przyjechali na Warmię w poszukiwaniu pracy. To oni osiedlając się nadali swojej nowej miejscowości nazwę miasteczka, z którego pochodzili tj. Lichtenau, dzisiejsze Lechowo.

  W roku 2006 Lechowo obchodziło 680-lecie swojego istnienia. Z tej okazji we wsi ustawiono pamiątkowy pomnik.

Więcej informacji o plebiscycie na www.pieniezno.wm.pl