W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies.

Dziś jest sobota 18 maja 2024 r. Godzina 21:10 Imieniny Alicji, Edwina, Eryka

Pielgrzymka do Chwalęcina

W imieniu organizatorów zapraszamy do udziału w pielgrzymce pieszej do Sanktuarium  Podwyższenia Krzyża Bożego. 
Zgłoszenia przyjmuje proboszcz Parafii Rzymskokatolickiej pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Pieniężnie oraz pani Barbara Duda. Planowany termin pielgrzymki to 12 września 2015 roku.

Historia sanktuarium zaczyna się w średniowieczu, kiedy  w pobliskim lesie Applau nad Walszą znaleziono krucyfiks.

Istnieje kilka wariantów i jego znalezieniu. Te najbardziej popularne mówią, ze został odnaleziony na pniu olszowym przy drodze. Druga wersja informuje, ze wyłowiono go z rzeki, aby krzyż nie uległ dalszemu zbeszczeszczeniu, został przeniesiony do pobliskiego Osetnika. Jednak w tajemniczych okolicznościach znalazł się w lasach nad Wałszą. Po tym wydarzeniu w uroczystej procesji przeniesiono go do Osetnika. W nocy postawiono straż przed wejściem. Mimo to, sytuacja powtórzyła się i krucyfiks zniknął. Znaleziono go w najbliższej okolicy Chwalęcina. O zaistniałej sytuacji proboszcz Osetnika, musiał zawiadomić Kapitułę Warmińską, władzę zwierzchnia tych terenów. To właśnie ona zdecydowała o upamiętnieniu tych niezwykłych wydarzeń poprzez budowę kaplicy. Wobec zawieruchy wojennej i zamieszania politycznego, budowla został ukończona w roku 1570. Jak podają źródła, była zbudowana z drewna dębowego. Mieściło się w niej zaledwie 8 osób. Najprawdopodobniej to właśnie tam znajdowała się kamienna chrzcielnica, która obecnie umieszczona jest w północnej nawie kościoła. W drugiej połowie XVII wieku kaplica znajdowała się w opłakanym stanie. Miejsce to było znane wśród ludności całego komornictwa melzackiego (pieniężnieńskiego) jako słynące łaską i cudami. Do przebudowy miano przystąpić już w latach 80 VII wieku. Niestety, sprzeciw proboszcza z Osetnika na wiele lat odsunął te działania, a on sam został ukarany apopleksją. Kiedy wyraził zgodę na budowę, choroba ustał. Historia ta jest jednym z 6 cudów opisanych na polichromii na emporach w kościele. 

Link do strony sanktuarium  



Data dodania 28 sierpnia 2015