Rozwój kolei w Mehlsack/Pieniężnie

Bardzo wcześnie zdano sobie sprawę z potrzeby budowy linii kolejowej pomiędzy Pieniężnem/ Mehlsack, posiadającym bogate zaplecze rolnicze, a miastem powiatowym Braniewem/Braunsberg. Oznaczało by to bowiem połączenie miasta z linią kolejową Królewiec /Königsberg – Malbork/ Marienburg – Berlin, a tym samym z resztą Rzeszy. Jednotorową trasę Braniewo – Pieniężno o długości 28 km uruchomiono już w 1884r. W kolejnym roku oddano także jednotorową linię Olsztyn/Allenstein – Kobbelbude (obecnie Swetloje w Obwodzie Kaliningradzkim) – Królewiec/Königsberg, która łączyła Pieniężno bezpośrednio z Królewcem (przez Cynty / Zinten, obecnie Kornewo w Obwodzie Kaliningradzkim) i Olsztynem przez Ornetę /Wormditt.

Dworzec kolejowy zbudowano i oddano do użytku 1 maja 1914 roku. Budynek dworcowy w Pieniężnie wzniesiono z czerwonej cegły, oficjalne otwarcie nastąpiło  1 maja 1914r. Pośrodku znajdowała się hala przechodnia z kasami biletowymi i okienkami przyjmowania bagaży. Po lewej stronie znajdowała się część gospodarcza wraz z dwiema poczekalniami dla drugiej i trzeciej klasy, a po prawej pomieszczenia służbowe (wydawanie biletów, odprawa bagażowa i pokój naczelnika). Na piętrze urządzono trzy mieszkania: naczelnika, gospodarza i zwrotniczego. Przy prawym boku głównego budynku znajdowała się ekspedycja towarowa z obszerną halą, placem załadunkowym z dwoma długimi torami oraz dużą zadaszoną rampą załadunkową dla bydła. Naprzeciwko budynku dworcowego znajdowała się wieża ciśnień, obrotnica o średnicy 18m, półokrągły hangar na lokomotywy, budynek ze służbowymi mieszkaniami oraz warsztat kolejowy. Wieża ciśnień była smukłą budowlą z czerwonej cegły. Kolejowa stacja pomp znajdująca się pod mostem, pompowała do zbiornika w wieży wodę z Wałszy, stąd natomiast trafiała ona do lokomotyw parowych.

Budynek dworca uległ uszkodzeniu z 4 na 5 lutego 1945r. Bomby spadły w kilku miejscach, również na torowisko.

Rozwój kolejnictwa pociągnął za sobą rozwój poczty. Pierwszą działalność pocztową zanotowano w roku 1926. Obejmowała swoim zasięgiem rejon w promieniu 12 km od miasta.