Wieś Radziejewo i kościół parafialny pw. św. Antoniego Opata

Radziejewo – wieś lokowana na prawie chełmińskim w 1326r. dokładna data pochodzi z odpisu archiwum konserwatora wojewódzkiego w Olsztynie. Należy dodać, że wymienionej lokacji dokonała Kapituła Warmińska, która poleciła zasadźcy Bernardowi von Schonenwalde utworzenie 70 łanowej wsi. To sprawiło, iż Radziejewo stało się własnością tejże kapituły w komornictwie melzackim/pieniężeńskim.

Wieś Radziejewo była zróżnicowana ludnościowo, zamieszkiwali tu i Niemcy i Polacy. Na przełomie XV i XVI wieku wstrząsnęły Warmią wojenne burze, które zdziesiątkowały jej ludność i budownictwo. W wyniku działań Wojny Polsko- Krzyżackiej (1520-1525) w latach 1520-21 wieś Radziejewo została doszczętnie zniszczona. Wskutek I-go rozbioru Polski (1772) Radziejewo należało do skarbu Prus Wschodnich. Z racji tego patronatu doszło do wszechstronnego rozwoju wsi, czego dowodem było istnienie 49 zagród już w roku 1783. W następstwie tych sprzyjających okoliczności Kapituła Katedralna oświadczyła, że kościół w Radziejewie zostanie podniesiony do rangi parafii. Dokumenty świadczą, że miało to miejsce w 1896 roku.

Wieś przed II w.ś. nosiła nazwę Sonnwalde,  co w dosłownym znaczeniu brzmi „słoneczny las”. Najstarsi mieszkańcy Radziejewa pamiętają czasy, kiedy to przybysze podążający do wsi od strony wschodniej odnosili wrażenie, że zbliżają się do bujnego, aczkolwiek małego obszarowo lasu. Z błędu wyprowadzał ich jedynie widok strzelistej wieży kościelnej wznoszącej się nad długowiecznymi drzewami, przeważnie dębami. Wynika stąd, iż wybór nazwy wsi był nader trafny. W odniesieniu do budowli sakralnej, jaką stanowi kościół parafialny w Radziejewie, nie ma pewności co do tego, czy w średniowieczu była to budowla murowana. Postać dzisiejszą przybierała ona w kilku postaciach. Najstarszą częścią świątyni jest wschodnia, pochodząca z roku 1630. Stronę przeciwległą dobudowano w roku 1854. Rok 1880 jest datą odrestaurowania kościoła, a w 1930 r. dodano nową zakrystię oraz założono hełm na wieży. W związku z wznoszeniem świątyni w różnych okresach jej styl architektoniczny nie jest jednolity. Biorąc pod uwagę długowieczność istnienia tej budowli sakralnej, należy sądzić, iż była ona świadkiem wielu ważnych i ciekawych wydarzeń historycznych, odnosiła liczne widoczne „rany” spowodowane działaniami wojennymi. Z pewnością dzięki usilnym staraniom parafian i proboszczów po dzień dzisiejszy przetrwała w dobrym stanie i stanowi przedmiot dumy obecnych wyznawców.

 Wieś i jej okolice zaskakują ilością kapliczek przydomowych i krzyży przydrożnych, które przypominają, że znajdujemy się na Świętej Warmii.

 We wsi znajduje się świetlica wiejska, w której znajduje się sala komputerowa z darmowym dostępem do internetu.

Źródła:

Kronika Szkoły Podstawowej w Radziejewie

Praca magisterska O. Zbigniewa Ołdyńskiego „Monografia parafii Radziejewo w Diecezji Warmińskiej z lat 1326-1990”