Informacja o kolejnym przypadku wystąpienia włośnicy na terenie naszego powiatu

Informacja o kolejnym przypadku wystąpienia włośnicy na terenie naszego powiatu wraz z informacją dla myśliwych i posiadaczy zwierząt dokonujących uboju zwierząt gospodarskich na użytek własny.

 

                         Powiatowy Lekarz Weterynarii w Braniewie pragnie poinformować wszystkie zainteresowane strony o drugim w 2011 r. przypadku stwierdzenia włośnicy u dzików  na terenie powiatu braniewskiego. Tym razem chorobę stwierdzono u dzika odstrzelonego w ok. miejscowości Narusa,  w obwodzie  łowieckim nr 56, należącym do Koła Łowieckiego „Mewa” . Tusza dzika z włośniami została zbadana  w Zakładzie Przetwórstwa Dziczyzny Elite Expeditions Sp. z o.o., WNI 06200701.

Jest to drugi  stwierdzony w 2011 r . przypadek włośnicy u dzików na naszym terenie , co  świadczy  o ciągłym występowaniu czynnika zakaźnego w populacji dzików i istniejącym zagrożeniu wystąpienia czynnika zakaźnego u trzody chlewnej (w 2010 r. stwierdzono na terenie naszego powiatu 5 przypadków włośnicy  u dzików ). Z tego też powodu zwracam się o przekazanie tej informacji wszystkim myśliwym i rolnikom w celu  potraktowania tego przypadku  jako możliwości realnego zagrożenia wystąpienia  włośnicy u ludzi w przypadku spożywania  niebadanego w kierunku włośni mięsa trzody chlewnej, dzików i nutrii.

 Jednocześnie alarmuję o stwierdzonym niepokojącym zjawisku odstępowania posiadaczy zwierząt od obowiązkowego badania trzody chlewnej na obecność włośni.  W 2010 r. na terenie powiatu braniewskiego przeprowadzono badanie zaledwie 39  sztuk trzo-dy chlewnej , podczas gdy dzików zbadano 454 sztuk. W 2011 r. , wg danych Biura Powia-towego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Braniewie , do dnia 31.05.2011 r. poddano ubojowi 241 szt. trzody chlewnej , a zbadano w kierunku włośni jedynie 52 szt.  Świadczy to z pewnością o nieprzestrzeganiu rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 października 2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny ( Dz. U. z 2010 , Nr 207, poz. 1370). W związku z po-wyższym  PLW w Braniewie podaje opracowaną informację dla myśliwych i posiadaczy zwierząt gospodarskich  dokonujących ubojów na użytek własny i myśliwych z prośbą o jak najszersze rozpropagowanie, stanowiącą załącznik do pisma .                             

Informacja nadesłana przez:  z-ca  PLW w Braniewie  Jadwiga Marchewa

 

 

 INFORMACJA POWIATOWEGO LEKARZA WETERYNARII DLA MYŚLIWYCH I POSIADACZY ZWIERZĄT DOKONUJĄCYCH UBOJU ZWIERZĄT GOSPODARSKICH NA UŻYTEK WŁASNY

1.    Na terenie gospodarstwa na użytek własny można dokonać uboju cieląt do 6 m-ca życia oraz owiec, kóz, trzody chlewnej w każdym wieku .
2. Ubojowi można poddawać zwierzęta zdrowe, po upływie okresów karencji określonych dla użytych produktów leczniczych, przy zachowaniu przepisów o ochronie zwierząt (humanitarny ubój) oraz przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.
3. Uboju powinien dokonać przeszkolony ubojowiec ( osoba wykształcona w tym kierunku lub przyuczona do zawodu , z odpowiednim stażem – poświadczone przez dokumenty ) .
4. Uboju można dokonać w gospodarstwie własnym lub w zatwierdzonym przez powiatowego lekarza weterynarii (dalej plw) gospodarstwie dokonującym ubojów zwierząt na użytek własny . 
5. Pozyskane mięso należy spożyć wyłącznie w gospodarstwie posiadacza zwierząt .
6. Za brak przestrzegania przepisów dotyczących uboju zwierząt na użytek własny przewidziane są sankcje karne w drodze decyzji administracyjnej o wymierzeniu kary pieniężnej. Wysokość kar od 100 do 5000 zł.
7.  Ubój cieląt, owiec i kóz.

Posiadacz ww. zwierząt, co najmniej 24 godziny przed ubojem przekazuje właściwemu plw na piśmie powiadomienie o zamiarze przeprowadzenia uboju wg wzoru zawartego w rozpo-rządzeniu w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny. Powiadomienie zawiera oprócz danych dotyczących posiadacza zwierzęcia     i danych dotyczących ubijanych zwierząt deklarację o  zagospodarowaniu na własny koszt materiału szczególnego ryzyka.

            Materiał szczególnego ryzyka z uwagi na profilaktykę BSE stanowią w przypadku:

         - cieląt do 6 m-ca życia : migdałki, jelita od dwunastnicy do odbytnicy, krezka                    

             - owiec , kóz:- do 12 m-cy : jelito biodrowe, śledziona,                                                                                  

 -powyżej  12 m-cy : głowa łącznie z mózgiem i gałkami ocznymi,  migdałki, jelito biodrowe, śledziona, rdzeń kręgowy.

 Materiał szczególnego ryzyka musi być zgłoszony przez posiadacza i odebrany przez firmę odbierającą uboczne produkty nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi (podmioty, które odbierają sztuki padłe). Posiadacz zwierząt musi okazać dokument przekazania tj. dokument handlowy(HD) wystawiony przez firmę odbierającą materiał szczególnego ryzyka .

            Badanie tuszy przeżuwaczy nie jest obowiązkowe . 

8.      Ubój trzody chlewnej.

 Posiadacz świń, nutrii co najmniej 24 godz. przed ubojem informuje właściwego plw o za-miarze dokonania uboju .Informacja może być telefoniczna , pisemna , elektroniczna , itp.

  Badanie trzody chlewnej i nutrii w kierunku włośni jest obowiązkowe. Próbę mięsa do badania pobiera sam posiadacz i dostarcza do badania wyznaczonemu urzędowemu lekarzowi weterynarii. Próbkę pobiera się z  obu filarów  przepony . Waga powyżej 50 g.

 Między ubojem, a poddaniem mięsa badaniu w kierunku włośni nie może minąć więcej niż 24.

 Do czasu uzyskania wyniku badania mięsa nie poddaje się rozbiorowi i nie spożywa się.

Urzędowy lekarz weterynarii po przeprowadzonym badaniu wystawia zaświadczenie o wyniku badania,  oraz informuje posiadacza zwierzęcia o poddaniu mięsa  obróbce termicznej w temperaturze  minimum +71⁰C, o zakazie  przygotowania potraw na grillu lub w kuchence mikrofalowej. Powyższe zależy od dostępnej metody badania w kierunku włośni.

Badanie poubojowe całej tuszy trzody chlewnej i nutrii nie jest obowiązkowe . 

Jeśli w wyniku badania stwierdzono włośnie urzędowy lekarz weterynarii wyda decyzję  o uznaniu tego mięsa za niezdatne do spożycia i określi dalszy sposób postępowania z tym mięsem.

9.      Badanie dzików

 Badanie dzików w kierunku włośni jest obowiązkowe.  Próbę mięsa do badania pobiera sam myśliwy  i dostarcza do badania wyznaczonemu urzędowemu lekarzowi weterynarii . Próbkę pobiera się z obu  filarów przepony, mięsni żuchwowych, przedramienia, międzyżebrowych itp. Waga powyżej 50 g.

            Między upolowaniem, a badaniem w kierunku włośni nie może minąć więcej niż 48 h.

            Do czasu uzyskania wyniku badania mięsa nie poddaje się rozbiorowi i nie spożywa się.

Urzędowy lekarz weterynarii po przeprowadzonym badaniu wystawia zaświadczenie o wyniku badania,  oraz informuje posiadacza zwierzęcia o poddaniu mięsa  obróbce termicznej w temperaturze  minimum +71⁰C, o zakazie  przygotowania potraw na grillu lub w kuchence mikrofalowej. Powyższe zależy od dostępnej metody badania w kierunku włośni.

            Badanie poubojowe całej tuszy dzików jest dobrowolne.

Jeśli w wyniku badania stwierdzono włośnie urzędowy lekarz weterynarii wydaje decyzję  o uznaniu tego mięsa za niezdatne do spożycia i określi dalszy sposób postępowania z tym mięsem.